مقاومت مایع در برابر حرکت در یک مسیر را گران روی می گویند. با این تعریف می توان نتیجه گرفت هرچه گران روی بیشتر سیالیت کمتر و بلعکس. موارد زیر را در مورد گران روی مواد آلی مایع وفلزات می توان استنباط کرد.
گران روی فلزات مایع تا حدودی به شعاع اتمی فلزات بستگی داشته وبا افزایش آن کاهش می یابد.
گران روی فلزات مایع با درجه حرارت رابطه معکوس دارد وبا افزایش دما کاهش می یابد.
ترکیب شیمیایی عناصر محلول در مذاب با توجه به ساختار جامد آن در گران روی نقش موثری دارد.
سیالیت عبارت است از توانایی یا قابلیت پر کردن قالب تحت سرعت بارریزی معین توسط فلز مذاب.سیالیت به دو فاکتور اساسی بستگی دارد.
فاکتور متالوژیکی
فاکتور تکنولوژیکی
فاکتور متالوژیکی مربوط به خصوصیات فلز می باشد که از جمله آن می توان به ترکیب شیمیایی مذاب، جوش گداز، یوسکوزیته ی مذاب ، تنشهای سطحی مذاب، فیلم های اکسیدی و... اشاره کرد . برای فلزاتی با انجماد پوسته ای سیالیت به مراتب بیشتر از فلزاتی با انجماد خمیری است.با افزایش فوق گداز سیالیت مذاب بیشتر می شود. اگر فوق گداز از یک حدی بالا تر رود جذب گاز واحتمال واکنش مذاب با جداره نسوز بالاتر میرود.
پارامترهای تکنولوژیکی شامل :
مواد قالب
کیفیت سطحی قالب
استفاده از پوشش
و...
روشهای اندازه گیری سیالیت:
از آنجا که سیالیت را نمی توان جزء یکی از خواص فیزیکی دانست از این رو آزمایش های مختلفی برای تعیین سیالیت بر مبنای مقایسه و بیشتر بر اساس لوازم ومواردی است که در کارگاه به کار می رود.آزمایش های اولیه توسط clark و krynitsky انجام گرفت که مستقم مذاب را در یک کانال افقی وارد می کردندوسپس این آزمایش جهت تقلیل طول کانال به سیستم مارپیچ در آمد که هنوز هم در صنعت مورده استفاده قرار می گیرد.در این روش مذاب در قالب مارپیچی ریخته شده وطول پیموده شده توسط آن را انازه گیری می کنند.در روش دیگر که روش آزمایش سطح نام دارد مزاب مسیر مسطحی را طی می کند.به هر حال انتخاب روش به تجربه ونوع متغییر های مختلف فیزیکی (درجه حرارت) وشیمیایی (ترکیب ) بستگی دارد.
